We kunnen het allemaal langs de snelwegen zien: het gaat de laatste jaren weer hard met de bouw van distributiecentra. Of we nu langs de A15 bij Rotterdam, de A12 bij Zoetermeer, de A2 bij Nieuwegein of de A17 bij Roosendaal rijden, overal zien we dat er nieuwe logistieke operaties gerealiseerd worden.

De vastgoedmarkt is dan ook ‘booming’. Vorig jaar werd er meer dan 2 miljoen m2 aan nieuwe warehousing gerealiseerd, terwijl dat vijf jaar geleden nog minder dan 1 miljoen m2 was. Een gemeenschappelijk kenmerk van deze nieuwe distributiecentra is dat ze aan de grote kant zijn. Een XXL-maatje dus, en dat wordt steeds meer gezien als de standaard in logistiek. Een oppervlakte van 30.000 m2 of meer is niks bijzonders meer, dat is toch al snel 4 voetbalvelden. Ik vind zelf dat er mooie strakke exemplaren worden neergezet, maar andere commentatoren zijn minder enthousiast. De bekende landschapsarchitect Adriaan Geuze repte onlangs in de Volkskrant van ‘grote grijze dozen’ die het Hollandse landschap in zijn ogen verpesten. Is de XXL-trend in de logistiek een zegen of een vloek?

Als homo logisticus ben ik geneigd om positief naar die imposant grote nieuwe XXL-distributiecentra te kijken. Ik zie dat distributiecentra vaak duurzaam worden opgezet en ingericht, soms zichtbaar met een armada aan zonnepanelen op het dak. Daarnaast maakt het grote oppervlak het vaak mogelijk om in nieuwe technologie te investeren om de logistieke afhandeling soepel te laten verlopen. Ten slotte zie ik vaak ook de hand van de architect, want zeker als het een XXL-warehouse is, willen bedrijven toch wat moois neerzetten. Maar misschien ben ik bevooroordeeld. Anderen, die wat minder bekend zijn met de sector, zien namelijk vooral grote grijze dozen. Misschien moet de logistieke sector de uitdaging aan om via glazen wanden zicht te bieden op wat er binnen in XXL-warehouses gebeurt. In Ede langs de A12 heeft Toyota Materials Handling al een dergelijk pand met een glazen wand staan. Het geeft letterlijk en figuurlijk een inkijkje in de logistieke wereld, en ik denk dat we dit meer aan de samenleving moeten geven.

De mega-containerschepen zijn nog een voorbeeld van de XXL-trend in de logistiek. Voor ons een logisch uitvloeisel van het streven naar efficiency en lage kosten, maar voor buitenstaanders moeilijk te bevatten. Dat er ruim 20.000 teu op een containerschip kunnen is soms nog wel bekend, maar verder pikt men vooral uit de media op dat er regelmatig vertragingen in de havens zijn. Als mij gevraagd wordt hoe dat toch komt, vertel ik vaak eerst dat het om schepen met 23 containers in de breedte, 52 teu in de lengte en 17 containers in de hoogte gaat. Laden en lossen is hiermee een complexe zaak, het is in feite een 3D-legpuzzel. Om dit goed te doen is veel techniek en innovatie nodig, en de uitdaging is om dit te beheersen. ‘Help je mee puzzelen?’

De XXL-trend in de logistiek zal voorlopig nog niet afzwakken, maar het roept in de samenleving wel veel vragen op. ‘Waarom zijn die grote distributiecentra, of die mega-containerschepen nodig?’ Ik denk dat we beter moeten laten zien wat er gebeurt binnen die XXL-centra en -schepen. Dit kan via glazen wanden, video’s en virtual logistics games waar men kan puzzelen, maar ook met pakkende infographics die aan de media beschikbaar worden gesteld. Zo kunnen we de kloof dichten tussen een steeds verder innoverende sector en een minder bewuste tot onwetende samenleving, en dat is denk ik hard nodig.

Meer weten over dit item?

Ontvang nieuws van BCI